"Korona Śniegu i Krwi" - Elżbieta Cherezińska

"KORONA ŚNIEGU I KRWI"
Elżbieta Cherezińska
Wydawnictwo Zysk i S-ka
ISBN 9788377855317
Seria: Odrodzone Królestwo cz. 1 
Str. 736
Moja ocena: 6/6

Dziś na tapecie powieść Elżbiety Cherezińskiej, porównywana przez niektórych do "Gry o tron" George'a R. R. Martina. Ponieważ jestem ogromną fanką sagi amerykańskiego autora, postanowiłam przyjrzeć się, jak to wygląda w rodzimym wydaniu. Rzecz wydawała mi się o tyle ciekawsza, że oparta na autentycznych wydarzeniach historycznych. "Korona śniegu i krwi" była pierwszą powieścią Cherezińskiej jaką przeczytałam, punktem zapalnym mojej ogromnej sympatii do twórczości autorki. Chyba nigdy dotąd nie spotkałam się z powieściami, które nie tylko dały mi ogromną satysfakcję, ale także skłoniły do zgłębiania historii naszego kraju. Niezwykle barwnej historii.

"Korona śniegu i krwi" opowiada dzieje księcia Starszej Polski Przemysła i jego pełną pułapek i intryg drogę do zjednoczenia państwa i zdobycia królewskiej korony. Naturalnie, planom księcia nie byli przychylni władcy sąsiednich państw, którym nie na rękę jest tworzenie silnego, zjednoczonego królestwa. Ponadto pretendentów do polskiej korony jest więcej. I w ten sposób gra się rozpoczyna. Wszystkie chwyty dozwolone, czytelnik staje się więc świadkiem krwawych zbrodni, nagłych, tajemniczych zgonów, porwań dla okupu, politycznych mariaży, wieloletnich, wyczerpujących wojen. Ekscytujące doświadczenie. A przy tym przedstawione niezwykle realistycznie. Aż chce się powiedzieć; „przecież tak właśnie mogło być”. Były to czasy niebezpieczne, ale i niezwykle ciekawe. Czasy, kiedy chrześcijaństwo dopiero wkraczało na polskie ziemie, a dookoła wciąż jeszcze szerzył się poganizm. Ludzie wierzyli w magię, dlatego też delikatnie osnuta wokół wydarzeń mgiełka świata fantastycznego, tylko dodaje smaczku całej powieści. Nie traci ona nic z autentyczności.

Co mogę napisać o bohaterach? Po pierwsze, muszę przypomnieć, że większość z nich to postacie historyczne, wielu znanych nam z podręczników do historii inni może trochę pomijani, oraz ci fikcyjni, których autorka stworzyła na potrzeby fabuły. Po drugie, wszyscy zostali obdarzeni przez autorkę indywidualnymi cechami, każdy ma swoje walory ale i każdy zmaga się z własnymi słabościami. Od pierwszej do ostatniej strony mamy wiele okazji dobrze poznać każdego bohatera. Ci najważniejsi mają swoje rozdziały. Daje to możliwość przyjrzenia się wydarzeniom z różnych perspektyw. Gama bohaterów jest szeroka i zróżnicowana. Są to zarówno dzielni wojowie, wielcy (i nieco mniejsi) książęta, królowie, nie do końca bezbronne damy, przedstawiciele duchowieństwa a także ludzie Starej Krwi, którzy stanowią największą zagadkę tej powieści i dodają jej magii.

Z całych sił próbuję być obiektywna i szukam w "Koronie..." słabych stron, ale nic nie przychodzi mi do głowy. Zarówno styl autorki jak i treść powieści idealnie mi pasują. Nie mam nic do zarzucenia pustaciom. Przeciwnie, odpowiadają moim wyobrażeniom o tych, których do tej pory miałam okazję poznać jedynie na obrazach lub w podręczniku do historii. Ciężko się do czegokolwiek przyczepić. Powieść napisana jest z pasją i ta pasja udziela się czytelnikowi. Sama dałam się porwać aurze tamtych czasów i po skończonej lekturze wertowałam strony poświęcone królowi Przemysłowi II, oraz jego dziejom, postaci ciekawej, intrygującej a niestety mniej znanej z historii.

A czy porównanie powieści Cherezińskiej do słynnej "Gry o tron" jest słuszne?
Jest wiele podobieństw, przede wszystkim, tak w jednej jak i w drugiej pozycji głównym tematem jest walka o władzę w podzielonym królestwie, w której udział biorą znaczące rody, a każdy z nich szczyci się własnym herbem i zawołaniem rodowym. I tu i tu świat realistyczny miesza się z fantastycznym. Ponadto obie powieści charakteryzują się mnogością bohaterów, choć tu pan Martin wiedzie prym (ale trzeba przyznać, w kwestii ilości stworzonych postaci chyba nikt faceta nie pokona). Natomiast główną różnicą jest ta, że  "Gra o tron" to czysta fikcja, w której losy bohaterów całkowicie zależą od wyobraźni autora (i jak to się dla nich kończy doskonale wiedzą fani sagi), zaś "Korona..." jest oparta na faktach, w które autorka starała się przesadnie nie ingerować. Z pewnością obie powieści są warte przeczytania, a każda z nich wnosi do literatury coś indywidualnego.

Ale wracając do dzieła pani Cherezińskiej. Według mnie to brawurowo opowiedziana historia Polski, którą chce się odkrywać na nowo, a przy tym doskonały, trzymający w napięciu kryminał, z elementami fantastyki, romansu, okraszony nieprzytłaczającymi scenami batalistycznymi. Majstersztyk.

Wyzwania: Klucznik